لیدا برات ی جمله مخصوص دارم

تورو من قدر قلبم دوس دارم

میخوام ثابت کنم هر جور باشی 

 نمیزارم که از من دور باشی 

به رویا میکشونم با تو خوابو 

نگیر از خوابم این تصویر نابو 

مثل اینه که دل میده به دیوار 

منو توی قلب معصومت نگه دار 

نشون دادی که خوب بلدی منو بهم بریزی 

دست خودت نیست به خدا بخوای نخوای عزیزی 

برایه من کنج دلت ی جایی دست و پا کن 

تورو خدا منو دایی صدا کن 

                                                      خانومی این شعر فقط برایه تو

 با این که توی زندگیم خیلی ها بهم نارو زدن ولی تو هیچ وقت بهم خیانت نکردی  

شاید تو بتونی منو فراموش کنی

   شاید بهتر باشه همو نبینیم

     خانومی ی لحظه قبل این که همو ترک کنیم

         میخوام مثل دفعه هایه قبل منو درک کنی

              خانومی تو با مزهای و چشمای زاغ داری

                 ولی ما تویه زندگی ی سینیه داغ داریم

                     بمیرم واسیه اون گونه هایه نــــــم دیده ات

                        می دونم منو میخواد اون چشمای غم دیده ات

                             عزیزم قــــلبم همیشه پیش تو اسیره

                                  خانومی زیر تو فرشه زیر من حسیره

                                        مگه این که موجزه بشه این عشق نمیره

                                              یا وقتی با تو ام قـــــــــلــــــبم اروم نگیره

                                            گوش کن خانومی بزار بکنم صحبت

                                          ما مجبوریم بگیریم یارانه دولت

                                       تو با من فرق داری ما مال جنوب شهریم

                                   شبا کلبه میخوابیم رو به جنوب غربی

                               شما شبا رویه تخت پر قو میخوابین

                           ولی ما سقفمون اسمون مهتابی

                         من اگه تو رو خواستم بابام سرمایه دار نبود

                      خونمون گرم ترین تویه سرمایه سال نبود

                   هر کی تو رو بخواد باید باباش پول دار باشه

                امید وارم با لخ هایه تو پول دار باشه

            مثل من عاشق و دیونت خوبه باشه

         اگه بنز نداره زیر پاش کوپه باشه

      امید وارم تورو جایه خاص ببره

  کادو واست انگشتر الماس بخره

ارزویه من با تو ی جایه با کلاسه

  که واست بخرم ی فنجون کافه گلاسه

      متاسفم که کاری از دستم بر نیومد

          جیب من خشک و ی برگ سبز هم در نیومد

               ولی تو پول دار ترین دختر رشت

                   من همیشه بوده هفتم گرویه هشت

                       ی حرف هایی هست که نمیتونم بگم

                          ی مسائلی هست که من نمیخونم یکم

                              پدرت بهم گفت که دیگه رشت تورو نبینم

                                 گفتم جونم رو میدم ی قطره اشکت رو نبینم

                                    خودت بخوای بابات نمیزاره با من باشی

                                        توی سختی ها رفیق فابم باشی

                                             حتی خدا هم میگه عشقتو بده بره

                                          شعر من دیس لاو نیست همه درد دله

                                      تو واسم ارزش داری قدر صدا و کارم

                                  اگه جدا هم بشیم از دور هواتو دارم

                              نه این که بی خیالت بشم و به فکرت نباشم

                           من همیشه میخواستم تویه بغضت صدا شم

                       خانومی بدون نفسم همیشه بوی تو داره

                    طعم لبات عطره تن بوی بهاره

                خانومی عکس تو همیشه رویه دیواره

            یادگاریت از این به بعد دود سیگاره

         من یکیم که شبا چشاش خواب نداشت 

      کسی که راحت غرور رو زیر پا گذاشت

   مثل اونا نیستم که رو پول میخوابن

همونا که از امسال تو پول می قاپن

   من تویه زندگی به هیشکی تکیه ندادم 

      مردم بهم محبت رو هدیه ندادن

          یادته گفتی مگه قلبت سنگه اقا

             گفتی غروب جمعه هس دلم تنگه اقا

               گفتم عزیز دلم من برات چی بکنم

                  دوس  داری برم جلویه بابات قمه کشی بکنم

                      دوس داری جای این که وسط پارک ولت کنم

                         کتم رو بکنم بهت بدم گرمت کنم

                             ولی نمیزارم این جدایی سخت تر بشه

                                 که ببینم گونه هات اون وقت تر بشه

                                    پس با دست کشیدن رویه گونه هات خوشکلت میکنم

                                        با ی بوسه وسط پارک ولت میکنم

                                            ولی دلم واسیه نگات تنگ میشه

                                                اخرین لحظه ها یادم نمیره

                                                   حتی باورش سخته ببینم یکی دیگه دستاتو میگیره